گفت و گوهایی با سایه ام

دفتر حاضر حاوی هشت گفت وگوی کوتاه نویسنده با خود (حدیث نفس) درباره بعضی مشکل‌ها و مسائل زمان است. شاید بزرگترین این مشکل‌ها غرور قدرت کاذب و مخرب و احساس بی‌نیازی از تفکر باشد. وقتی قطار تکنولوژی بیش از هر زمان دیگری سرعت گرفته است و همه چیز به حکم ضرورت در حال دگرگونی سریع است خاطرها پریشان می‌شود و مجالی برای فکر کردن نمی‌ماند و در این شرایط، تفکر که با صبر و سکون و آزادی ملازمت دارد دشوارتر می‌شود. برای فکر کردن باید آرامش و طمأنینه داشت اما اکنون زمان، زمان قحط آرامش است. نویسنده در این دفتر نمی‌خواسته است سیر اجمالی فلسفه از ابتدا تاکنون را بنویسد، بلکه نظر به مقام فلسفه در تاریخ -و به خصوص در دوران تجدد- داشته و می‌خواسته است بداند که اکنون چه وضعی دارد و آینده‌اش چیست. اگر نام آن را گفت و گوهایی با سایه‌ام گذاشته‌ام از آن رو است که حاصل دل مشغولی‌هایم با فلسفه و پرسیدن مدام از خود و انتظار پر از خلجان گشایش راهی به سوی آن بوده است.