کتاب لائو تزو اثر کارل یاسپرس انتشارات اشراقیه

در پیش­گفتارِ برگردانِ نخست ­ام از تائو ته چینگ از روان­شناسِ درگذشته وین والتر دایر (1940-2015)، اشاره کردم که کارل یاسپرس (1883- 1969) یکی از بزرگانی است که بر اندیشه ­هایِ لائو-تزو در تائو ته چینگ گزارشی فراهم آورده. در آن زمان، هر چه جست­ ام کتابِ فیلسوفانِ بزرگِ او را نیافت­ام. هر چند اگر هم می ­یافت­ام، یک “هراسِ آمیخته با احترام” در برگردانِ آن داشت­ ام. چرا که نه فلسفه ­دان­ ام و نه لافِ دانایی از اندیشه­ هایِ یاسپرس را دارم. یاسپرس، اندیشه­ ورزی جامع ­الاطراف، روان­پزشک، روان­شناس، فیلسوفِ هستی ­گرا و مَتاگیتیک­دان و فیلسوفِ اخلاق و سیاست بود که بر الاهیّاتِ نوین، روان­پزشکی و فلسفه کارگریِ نیرومندی داشت. یاسپرس را یکی از فیلسوفانِ بزرگِ سده­ یِ بیستم دانسته ­اند. او را به ­عنوانِ یکی از بزرگانِ فلسفه ­یِ هستی‌گرایی یا وجودی می­شناخت­ امهر چند که گویا خودش این برچسب را نمی­ پذیرفت. آشنایی ­ام با یاسپرس از راهِ چند نوشته­ ای بود که او درباره ­یِ فیلسوفانی مانندِ سقراط، افلاطون، فلوطین و به ­ویژه بودا و کنفوسیوس نوشته بود. هر چند که به فراخورِ رشته ­یِ آموزشی ­ام، دیدگاه­هایِ او را درباره ­یِ آسیب ­شناسیِ روانی هم می­دانست ­ام. کار را به کاردانِ آن واگذاشت­ ام و از آن درگذشت­ ام. در دومین برگردان­ ام از تائو ته چینگ، با یادکرد از او، دوباره بر آن شدم تا برایِ یافتنِ کتابِ یاسپرس بکوش­ ام. دستِ بر قضا، آن را یافت ­ام و با خواندنِ آن زهره ­یِ بیش­تری (چرا که نگاهِ هم‌دلانه ­یِ یاسپرس، بویِ “شرق ­شناسیِ وارونه” داشت) و بر آن شدم تا در فرصتی درخور آن را به فارسی برگردان­ ام. هر چند که در دل خداخدا می ­کردم تا باز کسِ دیگری این بار را از زمین بردارد. اینک، دومین برگردان ­ام از تائو ته چینگ به همّتِ والایِ مدیرِ گرامیِ نشرِ ماهریس، جنابِ آقایِ بدرکوهی به چاپ رسیده است و در اوجِ گرفتاری لیک سرشار از انگیزه ­یِ همباز کردنِ نگاهِ یاسپرس از لائو-تزو و تائو ته چینگ – با وجودِ شکافِ زبانی و فرهنگی- با خواننده ­یِ دوستدار، بر برگردانِ فارسیِ آن کمر بستم[11]. پس، بر فضل­ مندان پوشیده نیست که این دلیری بر کشیدنِ این بار از “ظلومی” و “جهولی” است و امید که از فضلِ ­شان لغزش­هایِ آن را گوشزد نمایند.